لنف نود حاوی سلول های خونی سفید ویژه‌ای به نام لنفوسیت می باشد. وظیفه ی لنفوسیت‌ها تولید ماده‌ای به نام پادتن است. وظیفه پادتن هم مقابله با میکروب‌ها و سموم بدن است.
لنف نود مانند فیلتر، در به دام انداختن ویروس ها، باکتری ها و سایر علل بیماری عمل می کند قبل از اینکه بتوانند سایر قسمت های بدن را آلوده کنند.
دو نوع اصلی لنفوم به نام لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین (NHL) وجود دارد. یک آسیب شناس در دهه 00 به نام دکتر توماس هوچکین سلول های موجود در آن را که اکنون لنفوم هوچکین نامیده می شود ، شناسایی کرد. افراد مبتلا به لنفوم هوچکین دارای سلولهای سرطانی بزرگی به نام سلولهای رید استرنبرگ (RS) هستند و با رشد غیر طبیعی سلول ها در دستگاه لنفاوی همراه است. این بیماری اگر به موقع کشف و درمان نشود، ممکن است در تمام دستگاه لنفاوی پخش گردد.
پیشرفت های جدید در زمینه تشخیص و درمان این بیماری باعث شده است که تعداد زیادی از بیماران بهبود یابند. در این بیماران با تشخیص زودرس و درمان مناسب، میزان بهبود افزایش خواهد یافت.
بیشتر موارد هوچکین به ویژه اگر در مراحل اولیه شناسایی گردد، قابل درمان است. بنابر این برای کشف احتمالی غدد لنفاوی بزرگ شده، گردن، زیربغل و کشاله ران، خود را به طور منظم معاینه کنید.
در لنفوم غیر هوچکینی ، سلولهای دستگاه لنفاوی، حالتی غیر طبیعی بخود می گیرند بنحوی که بدون هیچ مهاری رشد کرده و تقسیم می شوند. در لنفوم غیرهوچکین، تومور از لنفوسیت یا نوعی سلول سفید خون ناشی می‌شود. از آنجا که بافت لنفاوی ، در بخش های مختلف بدن وجود دارد ، شروع لنفوم غیر هوچکین می تواند در هر نقطه ای از بدن باشد این نوع سرطان قادر است به هر قسمت دیگر بدن نظیر کبد ، مغز استخوان و یا طحال ، نیز منتشر شود.
دکتر علی حجت | فلوشیپ فوق تخصصی جراحی
زیبایی سینه با عمل پروتز سینه امکان پذیر است؟